SADELİK ÜZERİNE

Leonardo da Vinci, sadelik en yüksek gelişmişlik düzeyidir der. Platon önümüzü görmenin formülünü, günlük hayatın mekanizmasını sadeleştirmek olarak sunar. Sadelik… 

Tüketim çılgınlığından sıkılanların mutlu olma biçimi ve günlük yaşamda yeni trend. Sade yaşamı benimseyen insanların ortak özelliklerine bakın. Bir ideal uğrunda koşarlar. Kesinlik ve netlik duyguları gelişkindir. İç dünyalarındaki uyumun ölçüsü kendilerindedir. Dünyaya karşı sorumluluk hissederler. Sanatta sadelik ise, tıpkı yaşamdaki sadelik gibi değerli... Özel... Sadelik insanlık tarihi kadar eski. Descartes, “karmaşık şeylerin güzel olduğunu düşünmek insanların ortak yanlışıdır” der. Hegel, minimalist yaklaşımı, sade ama basit olmayan, yalın ama yavan olmayan bir güzellik olarak tanımlar. Kant ise akla hem de saf akla hitap eden ve sadece saf akıl ile haz alınan bir güzellik olarak kabul eder minimalizmi. 

Sadelik, 1960’larda modern sanat ve müzikte “minimalizm akımı” olarak değerini bulur. Görsel sanatlar açısından bakıldığında biçime ve duyguya verilen aşırı öneme bir tepkidir. 

Sadelik insan doğasına en uygun olandır aslında... Amaca hizmet eden, aşırıya kaçmayan, güzelliği doğasında ve ruhunda olan özgün işlere imza atmak ne büyük hazzzzz... Üstelik bunu doğru tasarlanmış stratejiler ve bu stratejileri hayata geçiren yaratıcı tasarımlar, üretimler ve akılcı medya planları ile besliyorsanız... Benim gözümde işte sadelik tam da böyle bir şey.