‘aaaaay sen dizi mi seyrediyorsun? İnanmıyorum yaaaa!’ ‘ben hiç dizi seyretmiyorum. Tahammülüm yok o saçma sapan Türk dizilerine’ ‘valla ben cnbc-e dizilerini seyrediyorum sadece çok kaliteli oluyor onlar’ etrafımda bu ve buna benzer cümleleri söyleyen çok arkadaşım, eşim, dostum var. Ama şunu açık yüreklilikle söylüyorum ki ‘ben seviyorum ve severek izliyorum Türk dizilerini’ hepsini değil elbette ama seçtiklerimi ve bunu açıkça söylemekten de hiç imtina etmiyorum. Kimine göre zaman kaybı, kimine göre bayağı bir davranış… Ben hiç öyle düşünmüyorum ve kendimce de çok haklı nedenlerim var. Öncelikle, prodüksiyonun zorluklarını bilerek izlerim dizileri... En kötüsünü yapana da emeğinden ve çabasından ötürü saygı duyarım -iyilere şapka çıkarmak koşuluyla!- Kötü prodüksiyonları alkışlayalım, işini özensiz yapanları görmezden gelelim demiyorum ama eleştirirken de çok acımasız olmamak gerekir diye düşünürüm.
Bir başka nedenim; dizilerin sektöre can vermesi tabi ki. Yerli yapımların artması herşeyden önce sayıları binleri bulan işsiz çok sayıda meslektaşımıza iş alanı yarattı. Sektöre yeni adım atanlar için de harika bir fırsat oldu. Bizim zamanımızda bugünkü gibi bir dizi furyası olsaydı, belki ben de bu dizilerden birini yöneten yazan çizen biri olabilirdim! Neyse gençler fırsatı değerlendirsinler bence. Yapım yardımcılığı kostüm-makyaj filan bir yerlerden başlasınlar.
Ve bir başka neden. Netvizyon'un sonsuz koşturmacalarından sonra balona dönmüş kafayı nasıl boşaltırım? Tabi bu koşuşturma içinde eve birilerini çağırmak, sohbet etmek, kek börek yapmak pek mümkün olmuyor. Daha doğrusu zor geliyor ama dizileri bir başka dizi severle seyretmek te ayrı bir keyif oluyor. Yani Melekler Korusun'u izlemek isterseniz kekinizi yapıp getirin ya da önceden haber verin ben yapayım ama n'olur aynı gün haber vermeyin zira hem yemek, hem kek, hem de Ada biraz zor... İşten geç saatlerde çıkıp eve geldiğimde yemek telaşından sonra televizyonun başına geçmenin keyfini hiç birşeye değişmem. Hiçbirşey düşünmeden kendimi bir aşk öyküsünün, bir dramın, bir komedinin kollarına atmak...
Seyrettiklerimi şöyle bir gözden geçirecek olursak liste başında geçen sezon Asi ve Dudaktan Kalbe vardı... Melekler Korusun ve Bir Bulut Olsam peşisıra eklendi. Kınalı Yapıncak'ın Hüseyin Kenan için ölmek üzereyken olaylar zincirinin sonunda Cemil’e tarif edilemez bir aşkla bağlanması izlenmeye değerdi. Özgür ile Barış’ın bir türlü birbirine açılamaması, Demir ile Asi’nin yanlış anlamalarla boşa geçen zamanları, Cevahir ile Kara Bilal’in mücadelesi, Bihter ile Behlül’ün yasak aşkı, Narin’in narin halleri ve çare arayışları tabiii bunlar başroller arasında yaşananlar. Bir de yardımcı karakterler var ki dizileri asıl zenginleştiren, sevdiren, hissettirmeden kendine bağlayanlar işte onlar. O gizli kahramanlar. Bu sezon liste genişledi. Geniş Aile, Hanımın Çiftliği ve yeni keşfettim Es-Es...
Sonra dizilerin karakterleriyle bağ kuruyorum ben bir kere. Hatta kendimi iyice kaptırırsam arkadaşım, eşim dostum gibi hissediyorum bazılarını.
Benim dizilere olan bağımlılığım itiraf etmeliyim ki sonunda Ada’ya da sirayet etti. Antalya’dan heyecanla beni arayıp dili döndüğü kadarıyla ‘anne televizyonu aç, Aşk-ı Mennu başliycak! Ben Niyal’i seçtim anne sen kimi seçtin?’ noktasına kadar gitti. Bu durum O’nun yaşında bir çocuk için biraz fazla ama bunda Ada’nın zekasını küçümsemeyin herşeyi fazlasıyla doğru algılayan bir çocuk.
Sözün kısası Göksel sevmese de sevinmese de dizi sezonu başladı. Evdeki üç televizyon artık daha aktif olarak çalışacak. Korkmayın bütün dizileri seyretmiyorum sadece adını saydıklarımı izliyorum -bir de altını çizmek isterim -içinde aşk öyküsü geçmeyenleri seyretmiyorum !!!!!!!!!
Dizilerin içerikleri ile ilgili yorumlarım için biraz daha bekleyeceksiniz zira henüz havaya girmedim. Malum sezon yeni başladı uzun bir ayrılık girdi aramıza. Yakındır çok yakın…
Yorumlar
Yorum Gönder